Bezruch/ Stillness

Praca nad moimi obrazami zaczęła się od słowa „bezruch”. Jak namalować jedno słowo, zwłaszcza tak bardzo abstrakcyjne? To pytanie było dla mnie wielkim wyzwaniem. Czy malarstwo przedstawia słowa? Czy obraz można napisać? Jak mogę namalować słowo, którego nie widzę? Akademickie rozumienie obrazu zakłada: zaobserwować a następnie namalować. W moim wypadku kolejność powstawania obrazu została odwrócona. Aby móc coś zobaczyć, muszę najpierw to namalować. Malowanie obrazu z punktu widzenia przyszłości, zmusza do użycia wyobraźni, wymaga dużego wysiłku aby zobaczyć to, czego nie widać oraz to, co zmaterializuje się w przyszłości. Jednakże, szybko okazuję się, że artysta nie może i nie jest w stanie zapanować w całości nad powstawaniem swojej pracy. W czasie procesu jawienia się obrazu, artysta jest zmuszony porzucić stanowisko despotycznego dyktatora i zamiast tego stać się wyrozumiałym i czułym rozmówcą z czymś co jest z pozoru martwe. Finalny obraz często nie jest wierną materializacją obrazu powstałego w wyobraźni.

Nie jest możliwe poznanie pojęć bez ich antagonistycznego znaczenia. Światło widzimy w ciemności, radość na tle smutku, tak więc i bezruch zauważamy w kontekście ruchu. Kropka, punkt jest początkiem, linia jest zwielokrotnieniem kropek, płaszczyzna jest multiplikacją linii. Zaczynam malowanie od punktu- bezruchu i na punktach kończę, nie łączę ich. Zatrzymuję rysunek, kolor zaś uwalniam. Zawieszam biegnącego konia w próżni, dzielę go na punkty, płaszczyźnie pozwalam biec.

Ostatnim elementem moich prac, a właściwie chyba najważniejszym, są moje osobiste przeżycia, notatki z podróży, zaobserwowane sytuacje, wspomnienia z dzieciństwa... . Samej siebie nie potrafię zamknąć w próżni i oddzielić niewidzialną linią od moich obrazów. Gdy tego potrzebuję, zbieram z kosmosu zdarzeń to co uważam za wyjątkowe i warte zarejestrowania.

          Everything started with the word “stillness”. How I can paint a word, particularly so abstract? This question was for me a great challenge. Can painting show words?  You can write a painting? How I can paint a word that I can’t see?  Academic reasoning assumes that: observe and then paint.  In my case the order was turned:  if you want to see something, you have to paint it firstly.  Painting of image from point of view of future, forces to use an imagination, requires a lot of efforts to see something, which materially doesn’t exist or will materialise in the future. However, it turns out very fast that artist can’t and is unable to control entirely  his or her work. While a process of perceiving of imagination, artist is forced to abandon a post of despotic dictator and to become an understanding and affectionate interlocutor with something, which is seemingly dead. In the end the painting isn’t very often faithful materialisation of image created in imagination.

                It’s impossible knowing ideas without their antagonist meaning. We see a light in the darkness, happiness with sadness, so also stillness exists with movement. A point, dot is beginning , a line is multiplication of points, a plane- multiplications of lines. I start painting from point (stillness) and I finish also using points, I don’t connect them. I stop drawing, I free a colour. I close a horse in vacuum, I divide it in points, I let the plane to run.

                The last and the most important element of my works  are my experiences, notes from travels, recorded situation, memory from my childhood..  I can’t close myself in vacuum and separate me from my works by invisible line. I try to record all situations  that I think are special and important.

Bezruch”, olej na płótnie, 100x145cm, 2013.

“Bezruch”, olej na płótnie, 80x150cm, 2012.

                            “Bezruch”, olej na płótnie, 190x170cm, 2013.

                “Bezruch”, olej na płótnie, 100x170cm, 2013.

     “Bezruch”, olej na płótnie, 105x165cm, 2013.

               “Bezruch”, olej na płótnie, 100x145cm, 2013.